zaterdag 17 januari 2015

Mom knows best

Of niet?
Enkele voorbeelden die je aan het twijfelen kunnen maken.

Namen gegeven aan kinderen in 2014:
Dacht je dat Splinter een rare naam was? Er zijn in Nederland ouders die het nog bonter maken.
Zo noemde een stel hun nieuwe spruit 'Qut'. Een ander paar was het over eens, hun kind ging 'Huigje' heten. Waarschijnlijk veel misselijk geweest tijdens de zwangerschap.
Weer andere lieten zich door het nieuws tijdens de zwangerschap inspireren en noemde hun kind Mali, Fyra, Epke, Joran of Berlusconi.
Je kind vernoemen naar een land waar oorlog is en honger heerst, naar een mislukte trein, een moordenaar en pathologisch leugenaar of een moderne dictator klinkt in kersverse ouderoren blijkbaar zo gek niet. En Epke klinkt gewoon raar. (zeg maar eens twintig keer Epke achter elkaar, dan begrijp je wat ik bedoel)
Een enkel ouder had te diep in het glaasje gekeken en noemde hun spruit 'Wijntje'.
Ouders die teveel films hebben gezien kwamen op de namen: Jonkvrouw, Cleopatra en Lord-Seven-Angel.
Waarom mag je je kind Jonkvrouw noemen? En nog belangrijker: waarom wil je dat?
Er was een stel dat echt moeite had met een naam verzinnen. Zij zei: 'We kunnen hem vernoemen naar mijn vader?'. Hij vond dat niets, Willem is niet van deze tijd. 'Misschien de maand waarin hij geboren is?'. 'Je noemt je kind toch geen januari!' zei hij. Ze sloten een compromis, het werd Winter. Is zo lekker anders.
Een andere moeder verveelde zich erg tijdens de conceptie van hun derde wonder. Ze zat op haar knieën voor het raam. Hij werkte zich in het zweet. Het duurde wel lang. Ze probeerde of ze de grote beer kon vinden. Zat net het raamkozijn voor. Maar ze zag wel de maan. Het was volle maan die avond en heel helder. Ze wist het, als ze nu zwanger zou worden noemde ze haar kind Maan. En zo geschiedde het.
Dan heb je nog de moeder die het de hele zwangerschap erg koud gehad heeft, zij noemde haar dochter Trui. De vader aan wie de hele Sinterklaas/zwarte piet-discussie voorbij gegaan is, hij is blijven hangen bij Staf, wat een prachtige naam! De ouders die samen weken geoefend hebben op het uitspreken van de naam van die vulkaan in IJsland, zij hadden de smaak te pakken en noemde hun kind Ghëarmiangelijanno.
De ouder die graag een makkelijk te onthouden naam wilde: Ha.
Ik vraag me af wat deze ouders dachten. Misschien was er een dierbaar familielid met dezelfde naam. Misschien zagen ze hun kind en dachten ze: Qut, het is een echte Qut!
Overigens zijn dit namen waar je wenkbrauwen bij gaan fronsen, maar ik vind ze niet erger dan al die o's: Angelo, Lorenzo, Keano, Dylano en Jaylano. Maar dat is mijn persoonlijke mening.

Als kersverse moeder kom ik veel op fora, daar lees ik vooral. Over opvoeding en verzorging. Het antwoord op de meeste vragen: Volg je moederhart!
Dan lees ik vervolgens wat die moederharten ingeven en dan denk: alsjeblieft, volg je moederhart NIET. Gebruik liever je verstand.
Zo de vraag: 'Mag ik mijn kind van 10 weken siroop geven?'
Velen antwoorden dat water beter is, als je al iets anders naast melk wil geven. Maar wat blijkt? Moeder houdt zelf niet van water en vindt het zielig om dit aan haar kind te geven. Water is zielig, siroop als je tien weken oud bent en je darmen nog maar net de melk aankunnen, dat is niet zielig. 'Als moeder weet je het beste wat je kind wil!' zeggen andere moeders dan. 
Weer een andere moeder reageert door te vertellen dat haar peuter een half glaasje cola per dag mag. Ze kreeg er veel commentaar op, maar het is haar kind en zij mag het zelf weten. Haar kind drinkt al zo moeilijk, ze is blij dat ze er een half glaasje vocht in krijgt. Vocht met 10 klontjes suiker.

Bij mijn kinderen op school stond er dit jaar in de schoolgids een richtlijn voor het meegeven van een tussendoortje. Steeds meer kinderen kregen namelijk chips mee voor het 10-uurtje. Ook waren er kinderen die blikjes energiedrank mee naar school kregen. Dat is nu verboden. School moet verbieden energiedrankjes mee te geven aan basisschoolkinderen. Er zijn dus blijkbaar moederharten die het oké vinden dat hun kind energiedrank drinkt, met bergen cafeïne. Er is op school ook een fruitdag geïntroduceerd. Het wordt zeer op prijs gesteld als je iedere dag fruit mee geeft en geen koek, snoep of chips, maar op woensdag mogen kinderen alleen fruit mee naar school.
Mijn kinderen zijn overigens heel zielig. Ze krijgen iedere dag een bidon water mee naar school! Fruit voor tussen de middag en fruit voor het 10-uurtje. Op dinsdag en donderdag krijgen ze in plaats van fruit een koekje mee voor het 10-uurtje. Het leuke is, onze kids willen zelf graag een bidon met water mee. Die mag namelijk de hele dag op hun tafeltje staan en ze mogen er ook tijdens de les van drinken! Hoe cool is dat!

Ik wil niet meteen zeggen dat de moeders van de energiedrank slechte moeders zijn, ze hebben hun moederhart waarschijnlijk best op de goede plaats. Misschien weten ze niet hoe slecht energiedrank voor een kind is. Misschien willen ze hun kind gewoon graag een plezier doen. Wij eten ook wel eens patat en pizza in dezelfde week. Niet iedere maaltijd zit bomvol groente. De meeste gerechten die de kinderen erg lekker vinden bestaan voor een groot deel uit tomatensaus en dat was dan ook meteen de groente. Ik snij er vaak nog een komkommer bij in plakjes voor het idee. Als het vakantie is, moeten ze een uur langer in bed blijven liggen, omdat mijn moederhart geen zin heeft om al om 7 uur wakker te worden. Ontbijten met een kommetje melk en choco croco's of met krentenbollen vind ik een prima ontbijt. Geen ochtendmens, dat moge duidelijk zijn.
Als ik het koud heb, moeten de kinderen een dikke trui aan. De oudste twee kunnen al zeggen dat ze het zelf helemaal niet koud hebben. De jongste heeft pech, als mama het koud heeft, gaat ze er blind vanuit dat baby het ook koud heeft. Dat moederhart werkt best gek.

Mijn moederhart zegt ook weleens rare dingen. Als ik alleen naar dat hart zou luisteren, was ik bijvoorbeeld vaste klant bij de huisartenspost. Ze heeft zich verslikt! Bel een ambulance!
Ik zou me in de schulden steken voor biologische producten en verantwoorde kleding en schoenen. Verzorgingsproducten zouden strikt op basis van planten zijn, verantwoord gekweekte planten uiteraard. Ze zouden naar een heel andere school gaan, onderwijs afgestemd op het individu. Een groot deel van de schuld zou daaraan te wijten zijn. Ze zouden geen melk meer krijgen, geen suiker en geen vlees.
De meiden kwamen niet buiten zonder mij of hun papa of mama. Ze zouden een helm op moeten tijdens het fietsen.
Ik denk dat ze heel blij zijn dat ik ook mijn verstand gebruik in plaats van alleen mijn, bij tijd en wijle, overbezorgde moederhart.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten